Μια ανακαίνιση κουζίνας δεν σημαίνει αλλαγή της θέσης της στην κάτοψη του σπιτιού, κυρίως λόγω των περιορισμών που θέτουν οι υφιστάμενες υδραυλικές εγκαταστάσεις. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η γενική διάταξη διατηρείται, δηλαδή η θέση του νεροχύτη, του ψυγείου, του φούρνου, των εστιών και του απορροφητήρα παραμένουν σταθερές. Οι συσκευές αυτές ορίζουν το λεγόμενο ‘’τρίγωνο εργασίας’’, το οποίο σχεδιάζεται έτσι ώστε να ελαχιστοποιούνται οι κινήσεις και να παρέχεται άνεση στο χρήστη. Η διάταξη της κουζίνας εξαρτάται από το μέγεθος και το σχήμα του χώρου, καθώς και από τον τρόπο που επιθυμεί ο χρήστης να οργανώσει τις δραστηριότητές του σε αυτόν.

Αποφασίζεται το είδος και οι διαστάσεις των συσκευών που θα εξοπλίσουν την κουζίνα και σχεδιάζονται οι αποθηκευτικοί χώροι και οι πάγκοι εργασίας. Σε αυτό το στάδιο αποφασίζεται επίσης ο τύπος των υλικών. Για τα κουτιά αποθήκευσης και εντοιχισμού συσκευών επιλέγονται συνήθως υλικά φυσικού ξύλου, επεξεργασμένης ξυλείας και συνθετικών υλικών με επικαλύψεις μελαμίνης ή βακελίτη. Για τους πάγκους εργασίας οι απαιτήσεις σε σκληρότητα, ανθεκτικότητα και απορροφητικότητα είναι υψηλές, συνεπώς υλικά όπως το μάρμαρο, ο χαλαζίας και τα ομογενή υλικά τύπου Corian είναι αρκετά δημοφιλή.

Μετά το στάδιο του σχεδιασμού ακολουθεί η αποξήλωση της υφιστάμενης διαμόρφωσης. Καθαιρούνται και απομακρύνονται ερμάρια και πάγκοι, επενδύσεις τοιχοποιίας και δάπεδα.

Οι εργασίες αφορούν κατά κύριο λόγο τροποποιήσεις γραμμών και παροχών, λόγω αλλαγής της θέσης κάποιας συσκευής και εξασφάλιση πρόσθετης παροχής για να καλυφθεί κάποια νέα ανάγκη (πχ πλυντήριο πιάτων). Ενδεικτικές εργασίες του υδραυλικού αφορούν την αποξήλωση της υφιστάμενης εγκατάστασης και δημιουργία νέας, την αντικατάσταση των υφιστάμενων με πολυστρωματικές σωλήνες για ελαχιστοποίηση των απωλειών, την αντικατάσταση παλαιών μεταλλικών συνδέσεων με νέες ανθεκτικές στην οξείδωση κα.

Η αποκαλυμμένη ηλεκτρολογική εγκατάσταση επιτρέπει την επιθεώρηση των υφιστάμενων παροχών και την εξασφάλιση νέων, προκειμένου να υπάρξει επάρκεια για τις νέες συσκευές. Επίσης, σε συνεργασία με τον επιβλέποντα πολιτικό μηχανικό, ο ηλεκτρολόγος προβλέπει τις επιπλέον θέσεις για τις πρίζες στις θέσεις που θα χρειαστούν. Σημαντική είναι η εξασφάλιση νέων γραμμών για το φωτισμό της κουζίνας και ανεξάρτητων αναμμάτων για εξοικονόμηση ενέργειας. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, εφαρμόζονται επιχρίσματα στις τοιχοποιίες, αφήνοντας εμφανείς μόνο τις αναμονές που έχουν προβλεφθεί. Παράλληλα, πραγματοποιούνται διαμορφώσεις στις οροφές, εφόσον προβλέπονται, και εκτελούνται εργασίες χρωματισμού.

Η πρώτη τοποθέτηση είναι αυτή των κουτιών για αποθήκευση ή εντοιχισμό συσκευών. Ακολουθεί η τοποθέτηση των φύλλων που κλείνουν τα κουτιά και συμπληρώνουν την εικόνα της κουζίνας και τελευταίο βήμα είναι ο πάγκος εργασίας. Για το άνοιγμα των ντουλαπιών τοποθετούνται εμφανείς λαβές ή μηχανισμοί ‘’push’’ με άσκηση πίεσης ή πόμολα μορφής ‘’χούφτας’’ με ειδική διαμόρφωση του φύλλου εσωτερικά. Συνήθης είναι για λόγους υγιεινής, η τοποθέτηση ανοξείδωτου καμπύλου προφίλ στην απόληξη του πάγκου για την αποφυγή συσσώρευσης μικροβίων. Ακολούθως τοποθετείται νέο ανθεκτικό δάπεδο φυσικού ξύλου ή πλακιδίων ή πατητού τσιμεντοκονιάματος ή πολυστρωματικού υλικού (laminate).

Σε αυτό το στάδιο συνδέεται ο νεροχύτης και η μπαταρία του με το σύστημα ύδρευσης-αποχέτευσης και ακολουθεί η επένδυση της τοιχοποιίας μεταξύ πάγκου και κρεμαστών ντουλαπιών με λείο γυαλιστερό υλικό όπως πλακίδια. Τέλος, ο αρμός στην επαφή της ‘’πλάτης’’ του τοίχου με τον πάγκο σφραγίζεται με στεγανοποιητικό ελαστικό πολυουρεθανικό υλικό.

Δημοφιλή είναι τα οικολογικά πλαστικά χρώματα τοίχου, που μπορούν να καθαριστούν με νερό, δεν απορροφούν τους λεκέδες και ενδείκνυνται για το χώρο του μαγειρέματος. Επίσης, αν το υφιστάμενο δάπεδο προβλέπεται να διατηρηθεί, σε αυτό το στάδιο λειαίνεται και γυαλίζεται.

Ο φυσικός φωτισμός και αερισμός της κουζίνας είναι υψηλής σημασίας για να επιτυγχάνεται ικανοποιητική θερμοκρασία τόσο για το χρήστη όσο και για τα τρόφιμα που αποθηκεύονται. Τα κουφώματα αντικαθίστανται με διπλά ή και θερμοδιακοπτόμενα κρύσταλλα και ενεργειακά προφίλ.

Αυτό που χρειάζεται μια σύγχρονη κουζίνα είναι προσαρμοσμένο φως, αφενός διάχυτο από ψηλά, αφετέρου συγκεντρωμένο πάνω από τον πάγκο εργασίας και το χώρο του φαγητού, ώστε να περιορίζεται η σκιά μπροστά από το χρήστη. Η πλέον αποτελεσματική επιλογή είναι ο κρυφός φωτισμός κάτω από τα κρεμαστά ντουλάπια, σημειακός, μορφής σποτ ή γραμμικός, μορφής ταινίας LED. Για κρεμαστά φωτιστικά ενδείκνυνται οι λάμπες αλογόνου, των οποίων το φως προσομοιάζει το φυσικό και δεν αλλοιώνει τα χρώματα. Διακόπτες ρύθμισης έντασης (dimmer) επιτρέπουν έλεγχο στο οπτικό αποτέλεσμα και προσαρμογή στις ανάγκες, ενώ πολλαπλά ανάμματα συνεπάγονται εξοικονόμηση ενέργειας.

Ο σχεδιασμός του μπάνιου εξαρτάται από τη χρήση και από τα χαρακτηριστικά του χώρου, όπως είναι η γεωμετρία, το μέγεθος και η θέση που κατέχει ο χώρος στην οργάνωση της κατοικίας. Οι χρήσεις σε συνδυασμό με τη γεωμετρία του χώρου θέτουν τις βασικές παραμέτρους για ένα σωστό και λειτουργικό επανασχεδιασμό του χώρου στο πλαίσιο της ανακαίνισης. Κατά την ανακαίνιση μπορεί να απαιτηθεί η αύξηση των τετραγωνικών μέτρων του χώρου (όπου είναι εφικτό) και η επαναδιάταξη των ειδών υγιεινής. Σε κάθε περίπτωση οι παραπάνω αλλαγές εξαρτώνται και απαιτούν παράλληλα το σωστό προσδιορισμό των ηλεκτρολογικών και υδραυλικών εγκαταστάσεων, καθώς και των σωμάτων θέρμανσης. Οι σωληνώσεις ύδρευσης-αποχέτευσης καθορίζουν στο μεγαλύτερο βαθμό τη χωροθέτηση του μπάνιου στο χώρο. Είναι θεμιτό τα μπάνια να χωροθετούνται σε μικρή απόσταση από τον κύριο εσωτερικό αγωγό του συστήματος αποχέτευσης, ώστε να μειώνεται το μήκος των δευτερευόντων αγωγών, που μεταφέρουν τα λύματα από τους υδραυλικούς υποδοχείς στους κύριους αγωγούς. Ομοίως, η γραμμική διάταξη των ειδών υγιεινής διευκολύνει την τοποθέτηση των υδραυλικών σωληνώσεων κατά μήκος μιας τοιχοποιίας, ώστε να υπάρχει καλύτερη οργάνωση και οικονομία στην κατασκευή. Η ύπαρξη θέσης κατακόρυφης αποχέτευσης είναι αρκετά δεσμευτική και καθιστά δύσκολη τη μεταφορά της λεκάνης σε άλλη θέση.

Στο πρώτο στάδιο πραγματοποιείται η αποξήλωση των ειδών υγιεινής, των επίπλων και των επενδύσεων πλακιδίων σε δάπεδο και τοιχοποιίες. Έπειτα, πραγματοποιείται η αποξήλωση και η ανακατασκευή των σωληνώσεων του υδραυλικού συστήματος και της αποχέτευσης. Στο επόμενο στάδιο, εκτελούνται οι αλλαγές των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων με νέες παροχές ή με μεταφορά υπαρχουσών παροχών. Εν συνεχεία, ακολουθεί η εφαρμογή των επιχρισμάτων και έπειτα διαμορφώνονται οι απαραίτητες κλίσεις απορροής υδάτων στο σιφόνι του δαπέδου. Ακολουθεί η τοποθέτηση των πλακιδίων σε τοιχοποιίες και δάπεδο και η αρμολόγησή τους. Στο επόμενο στάδιο τοποθετούνται τα είδη υγιεινής, τα έπιπλα και τα αξεσουάρ του μπάνιου. Ακολουθεί η σύνδεση των ηλεκτρολογικών εγκαταστάσεων και η ανακαίνιση ολοκληρώνεται με τις εργασίες της βαφής των δομικών στοιχείων, που δεν επικαλύπτονται με πλακίδια. Η θέρμανση επιτυγχάνεται με θερμαντικά σώματα ή ειδικά σώματα λουτρού, όπως είναι οι πετσετοκρεμάστρες (σωλήνες ή πέτασμα).

Στα είδη υγιεινής ανήκουν ο νιπτήρας, η μπανιέρα, η ντουζιέρα, η λεκάνη και ο μπιντές. Οι νιπτήρες διακρίνονται σε κρεμαστούς (με ή χωρίς κολόνα), επιδαπέδιους, σε πάγκους ή έπιπλα με ένθετο υποκαθήμενο νιπτήρα ή με επικαθήμενο νιπτήρα και σε νιπτήρες κονσόλα. Τα συνήθη υλικά κατασκευής είναι το ακρυλικό, το corian, το γυαλί, η υαλώδης πορσελάνη, ο ανοξείδωτος χάλυβας, το μάρμαρο, το κεραμικό, η σμιλεμένη πέτρα, τα πατητά τσιμεντοκονιάματα κ.ά. Οι μπαταρίες δύναται να τοποθετηθούν στο νιπτήρα, στον τοίχο ή και επάνω στο έπιπλο/πάγκο. Οι μπανιέρες διακρίνονται σε ορθογώνιες, γωνιακές, ασύμμετρες και σε ελεύθερης τοποθέτησης. Οι ντουζιέρες είναι η πιο διαδεδομένη λύση για την αντικατάσταση της μπανιέρας στις ανακαινίσεις σήμερα. Συχνά πρόκειται για επικαθήμενη ή ένθετη βάση σε ποικιλία διαστάσεων (τετράγωνη, τεταρτοκύκλια), από πολυεστέρα, corian κ.ά. με ή άνευ περιμετρικής ή μερικής καμπίνας από κρύσταλλο ασφαλείας ή μεταλλικό σκελετό. Οι μπαταρίες (σε ανάρτηση ή επιτοίχιες), το τηλέφωνο και το ρουξούνι οροφής τοποθετούνται είτε ανεξάρτητα είτε ενσωματωμένα σε στήλη. Οι λεκάνες αποχωρητηρίου διακρίνονται σε λεκάνες δαπέδου (“κατωστόμιες” και “πισωστόμιες” λεκάνες) και σε κρεμαστές και είναι κατασκευασμένες συνήθως από υαλώδη πορσελάνη. Επιπλέον τα δοχεία έκπλυσης (καζανάκια) είτε τοποθετούνται πίσω από τη λεκάνη είτε είναι εντοιχιζόμενα με πλαίσιο στήριξης κρεμαστής λεκάνης.

Οι επενδύσεις των επιφανειών του μπάνιου πρέπει να παρουσιάζουν αντοχή στην υγρασία, στις χημικές ουσίες και στις εναλλαγές θερμοκρασίας, ενώ παράλληλα πρέπει να καθαρίζονται εύκολα. Τα υλικά παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία και περιλαμβάνουν κεραμικά πλακίδια, βοτσαλωτά πλακίδια, πλακίδια από γυαλί, πλακίδια από συνθετική ρητίνη, εφαρμογή πατητού τσιμεντοκονιάματος σε τοιχοποιίες, δάπεδα, είδη υγιεινής κ.ά. Τα υλικά αρμολογήσεων και συγκολλήσεων πρέπει είναι στεγανά, ώστε να αποτρέπεται η διαρροή υδάτων. Επιπροσθέτως, είναι σημαντικό οι σφραγίσεις ανάμεσα στα είδη υγιεινής και στις τοιχοποιίες να γίνονται με ειδική αντιμυκητιακή σιλικόνη. Ο εξοπλισμός του μπάνιου περιλαμβάνει την επίπλωση και τα απαραίτητα αξεσουάρ του χώρου και διακρίνεται σε σταθερό ή κινητό. Οι κρεμαστοί πάγκοι και οι κρεμαστές στήλες δίνουν την αίσθηση μεγαλύτερου χώρου και διευκολύνουν τον καθαρισμό. Τα υλικά κατασκευής των επίπλων είναι το ξύλο και τα βιομηχανικά του προϊόντα (ινοσανίδες μέσης πυκνότητας, καπλαμάδες κ.ά), το γυαλί και το μέταλλο. Τα αξεσουάρ της λεκάνης του αποχωρητηρίου περιλαμβάνουν τη χαρτοθήκη, το χαρτοδοχείο και το σκουπάκι καθαρισμού (πιγκάλ). Τα αξεσουάρ του χώρου του νιπτήρα περιλαμβάνουν τη σαπουνοθήκη, τον καθρέπτη, την ποτηροθήκη και τις θήκες/καλάθια για τα προϊόντα καθημερινής χρήσης. Τα αξεσουάρ της μπανιέρας και της ντουζιέρας περιλαμβάνουν τη σπογγοθήκη και διάφορα ράφια. Στα γενικά αξεσουάρ του χώρου συμπεριλαμβάνονται οι πετσετοθήκες, τα εξαρτήματα ανάρτησης πετσετών και ιματισμού (άγκιστρα, κρίκοι, πετσετοθήκες, καλόγεροι, επιτοίχιες βάσεις), το καλάθι άπλυτων ρούχων, διάφορα είδη ταπήτων (αντιολισθητικά για τη μπανιέρα και τη ντουζιέρα και το δάπεδο) και βοηθητικά καθίσματα.

Ιδανικά ο χώρος του μπάνιου πρέπει να έχει πρόσβαση σε φυσικό φωτισμό και αερισμό λόγω της υψηλής συγκέντρωσης υγρασίας και υδρατμών. Ο φωτισμός στο μπάνιο πρέπει να εξασφαλίζει πολύπλευρο φως προς τη θέση του καθρέπτη. Ιδανική λύση είναι η χρήση στεγανών χωνευτών φωτιστικών στην οροφή σε συνδυασμό με απλίκες στις τοιχοποιίες. Ο περιμετρικός φωτισμός στις αναρτημένες ψευδοροφές και σε απόσταση από τους περιμετρικούς τοίχους δημιουργεί πιο ήπια ατμόσφαιρα στο μπάνιο. Εάν ο φυσικός αερισμός δεν είναι εφικτός, τοποθετείται σύστημα μηχανικού αερισμού-εξαερισμού.

Οι υδατοδιαλυτές βαφές με διαλύτη το νερό ή υδατοδιαλυτικές ρητίνες, είναι ανθεκτικές στις κλιματικές επιδράσεις και στην υπεριώδη ακτινοβολία. Οι βασικές κατηγορίες υδατοδιαλυτών βαφών είναι:

• Τα υδροχρώματα με διαλυτικό μέσο το νερό αποτελούν την πιο διαδεδομένη επιλογή για τοίχους και οροφές. Ανάλογα με την υφή τους διακρίνονται σε ματ, απαλά και σατινέ.
• Τα ελαιοχρώματα, τα οποία είναι διαλύματα ειδικών ελαίων και αποτελούν υλικό τελειώματος ξύλινων ή μεταλλικών επιφανειών.
• Οι ακρυλικές βαφές με βάση πολυμερή υδατικής διασποράς, έχουν πολύ καλή πρόσφυση σε δομικές επιφάνειες από τσιμεντοκονία, τούβλο, εμφανές σκυρόδεμα, μέταλλο και ξύλο. Είναι ενδεδειγμένες για εξωτερικές επιφάνειες λόγω της μεγάλης αντοχής τους στα αλκάλια και στο νερό.
• Οι πλαστικές βαφές με βάση βινυλικά πολυμερή υδατικής διασποράς, χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο σε εσωτερικούς χώρους.

Οι βαφές με οργανικούς διαλύτες αποτελούνται από ρητίνες διαλυμένες σε υδρογονάνθρακες. Έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και παρουσιάζουν υψηλή αντοχή σε ακραίες καιρικές συνθήκες. Από την άλλη, εκλύουν ατμούς και οσμές κατά την εφαρμογή τους και κατά το πρώτο διάστημα έπειτα από αυτή, για αυτό και δεν χρησιμοποιούνται πολύ συχνά. Οι βασικές κατηγορίες αυτών των βαφών είναι:

• Βαφές με ακρυλικές ρητίνες
• Βαφές με αλκυδικές ρητίνες
• Βαφές με φαινολικές ρητίνες
• Ρητίνες σιλικόνης
• Ουρεθάνες
• Βαφές από χλωριωμένα ελαστικά υλικά
• Βαφές χλωριωμένης πολυουρεθάνης
• Βαφές από εποξεικές ρητίνες

Η αντίδραση του τσιμεντοπολτού με το διοξείδιο του άνθρακα που βρίσκεται στην ατμόσφαιρα συνιστά την ενανθράκωση του σκυροδέματος. Άμεση συνέπεια της ενανθράκωσης αποτελεί η μείωση της αλκαλικότητας του σκυροδέματος που περιβάλλει τις ράβδους οπλισμού (pH<9).

Το σκυρόδεμα προστατεύει το σιδηρό οπλισμό από τη διάβρωση μέσω της αλκαλικότητάς του. Εξαιτίας των υψηλών τιμών του pH, σχηματίζεται πάνω στην επιφάνεια του χάλυβα ένα λεπτό προστατευτικό στρώμα από σταθερά οξείδια του σιδήρου, τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξη της σκουριάς. Όταν αυτό το προστατευτικό στρώμα κατάστραφεί, υπό συνθήκες ισχυρού διαβρωτικού περιβάλλοντος, εμφανίζεται το φαινόμενο της διάβρωσης (σκουριά). Η διάβρωση του οπλισμού προκαλεί αύξηση του όγκου του, με αποτέλεσμα τη δημιουργία εσωτερικών τάσεων και ρηγματώσεων στο σκυρόδεμα, που οδηγούν τελικά στην αποφλοίωσή του.

Τα χλωριόντα προέρχονται είτε από το εσωτερικό του σκυροδέματος (π.χ. χρήση αδρανών από παραλίες ή βελτιωτικά σκυροδέματος με χλωριούχα άλατα) είτε από το περιβάλλον του σκυροδέματος (π.χ. παραθαλάσσιες περιοχές). Άμεση επίπτωση της προσβολής του οπλισμένου σκυροδέματος από χλωριόντα είναι η διάτρηση του προστατευτικού στρώματος οξειδίου γύρω από τις ράβδους οπλισμού.

Η επικάλυψη των οπλισμών είναι η απόσταση μεταξύ της επιφάνειας του οπλισμού εγγύτερα στην πλησιέστερη επιφάνεια του σκυροδέματος (συμπεριλαμβανομένων συνδέσμων, συνδετήρων και επιφανειακού οπλισμού) και της πλησιέστερης επιφάνειας σκυροδέματος.

Σε ρευστή μορφή εφαρμόζονται τσιμεντοειδή κονιάματα τελικής επίστρωσης. Τα κονιάματα στην απλούστερη μορφή τους αποτελούνται από τσιμέντο υψηλότερης ποιότητας, ενώ συνθετότερα κονιάματα προκύπτουν με πρόσμειξη συνθετικών πολυμερών, συνθετικών ινών, αδρανών ειδικής κοκκομετρίας και εποξειδικών ρητινών.

Στοχεύει στην πλήρωση των κενών του σκυροδέματος με υδροαπωθητικά υλικά που σφραγίζουν το δομικό στοιχείο έναντι εξωτερικών προσβολών.

Υλικά που αναμειγνύονται στο σκυρόδεμα κατά την παραγωγή του και προσφέρουν λύσεις σε προβλήματα ανθεκτικότητας σε διάρκεια. Συνήθη προϊόντα αποτελούν οι αναστολείς διάβρωσης, που δημιουργούν προστατευτικό στρώμα γύρω από τον οπλισμό, τα πρόσθετα πυριτικής παιπάλης, που υποβοηθούν την αντίσταση σε χημικές προσβολές και ενανθράκωση, και τα στεγανοποιητικά μάζας, που μειώνουν την υδατοπερατότητα.

Ενέσεις, κυρίως ρητινών, που σφραγίζουν τις ρηγματώσεις και αποτρέπουν τη διείσδυση οξυγόνου και υγρασίας.

Τα καλώδια ισχύος αποτελούν το πλέον εκτεταμένο τμήμα μιας κτιριακής ηλεκτρολογικής εγκατάστασης. Ενδείξεις αντικατάστασης των καλωδιώσεων ισχύος είναι η γήρανση των καλωδίων, που προκαλεί σοβαρά προβλήματα στις μονώσεις τους.

Οι ηλεκτρικοί πίνακες είναι τα τμήματα της εγκατάστασης που περιλαμβάνουν τα μέσα προστασίας και χειρισμού. Σήμερα, στους πίνακες χρησιμοποιούνται πολύκλωνα καλώδια, οι συνδέσεις γίνονται με χρήση μπαροκιβωτίων ράγας ή κλεμών, ενώ παράλληλα τοποθετείται διακόπτης διαφορικού ρεύματος με ρεύμα ενεργοποίησης ίσο με 30 mA για προστασία των χρηστών.

Η ανάπτυξη της τεχνολογίας των φωτοδιόδων (LED) έχει οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση της ενεργειακής απόδοσης των φωτιστικών σωμάτων και βελτίωση όλων των χαρακτηριστικών τους, όπως είναι ο έλεγχος στάθμης και θερμοκρασίας του φωτισμού, η ανύψωση θερμοκρασίας λόγω της λειτουργίας τους, η κατευθυντικότητα της φωτεινής ροής, το τρεμόπαιγμα της στάθμης (flickering) κτλ.

Εφαρμογή ανεξάρτητης τροφοδότησης ευαίσθητων φορτίων (ηλεκτρονικοί υπολογιστές, ηλεκτρονικός εξοπλισμός) σε σχέση με τα λοιπά φορτία μεγάλης ισχύος. Προστασία των παράλληλων κλάδων εγκατάστασης των απαγωγών κρουστικών υπερτάσεων με τη χρήση μικροαυτομάτων ή ασφαλειών, τήρηση των απαραίτητων αποστάσεων και συχνή επιτήρηση της κατάστασης αυτών, ώστε να διασφαλίζεται η ορθή λειτουργία τους. Ομαδοποίηση των ηλεκτρικών παροχών των κρίσιμων φορτίων που προβλέπεται να τροφοδοτηθούν μέσω πηγών αδιάλειπτης τροφοδοσίας (UPS). Ταυτοποίηση των ουδέτερων αγωγών που προέρχονται από κάθε κύκλωμα εντός του ηλεκτρικού πίνακα και χρήση διπολικών μικροαυτομάτων για τη διακοπή του ουδέτερου αγωγού, ώστε να υπάρχει ο εντοπισμός πιθανής ηλεκτρικής διαρροής και άμεση επίλυση του προβλήματος.

Ένα έξυπνο σπίτι ενσωματώνει ένα σύνολο από διασυνδεδεμένα τεχνολογικά συστήματα που επιτρέπουν τον έλεγχο και διαχείριση μέσω υπολογιστή των συσκευών (π.χ. κουζίνα, θέρμανση, φώτα) αλλά και των αντικειμένων (π.χ. πόρτες, κουρτίνες, τέντες) που υπάρχουν μέσα του. Το δίκτυο ισχυρών ρευμάτων (η τυπική εγκατάσταση ηλεκτρικών φορτίων) ελέγχεται πλέον από το δίκτυο δεδομένων αρχικά σε εσωτερικό επίπεδο κτιρίου και εν συνεχεία μέσω του εκάστοτε δρομολογητή (router) σε επίπεδο διαδικτύου. Οι συσκευές ελέγχου των ηλεκτρικών εγκαταστάσεων (διακόπτες, φωτιστικά, ρευματοδότες), οι ηλεκτρικές συσκευές (ψυγεία, πλυντήρια, τηλεοράσεις, θερμοσίφωνες, συστήματα θέρμανσης), αλλά και οι αισθητήρες παρουσίας, στάθμης φωτισμού, οι θερμοστάτες, τα συστήματα ασφαλείας, τα κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης κτλ, γίνονται ανεξάρτητες συσκευές σε ένα δίκτυο δεδομένων και ανταλλάσσουν πληροφορίες μέσω μιας ‘’κοινής γλώσσας’’ (πρωτόκολλο επικοινωνίας KNX), ώστε να πραγματοποιούν χειρισμούς βάσει κανόνων (σεναρίων), που ορίζονται από το χρήστη.

• Κατασκευή φράγματος υδρατμών με ασφαλτική επάλειψη, χρήση ασφαλτόπανου ή φύλλου πολυαιθυλενίου.
• Τοποθέτηση θερμομονωτικού υλικού (συνήθως θερμομονωτικές πλάκες εξηλασμένης πολυστερίνης).
• Διαμόρφωση στρώσης κλίσεων με διάστρωση τσιμεντοκονιάματος και αρμών διαστολής.
• Κατασκευή στεγανοποιητικής στρώσης (ασφαλτόπανο, συνθετικές μεμβράνες κτλ).
• Κατασκευή τελικής επικάλυψης με εφαρμογή γεωυφάματος.

• Διάστρωση στεγανοποιητικής στρώσης (ασφαλτόπανο, συνθετικές μεμβράνες κτλ).
• Τοποθέτηση θερμομονωτικού υλικού (συνήθως θερμομονωτικές πλάκες εξηλασμένης πολυστερίνης) με διάστρωση πάνω στην στεγανοποιητική στρώση.
• Κατασκευή τελικής επικάλυψης με εφαρμογή γεωυφάματος.

Πριν ξεκινήσει η σκυροδέτηση απαιτείται επιμελής έλεγχος των καλουπιών, του χαλύβδινου οπλισμού, καθώς και των σωληνώσεων και των αγωγών των εγκαταστάσεων, που πρόκειται να ενσωματωθούν στα στοιχεία σκυροδέματος. Αυτός ο έλεγχος αφορά αρχικά τα γεωμετρικά δεδομένα της κατασκευής και εξασφαλίζει ότι εφαρμόζεται κατά γράμμα η μελέτη σχετικά με τις διαστάσεις των φερόντων στοιχείων που πρόκειται να σκυροδετηθούν, τις διατομές και την πυκνότητα των ράβδων οπλισμού, καθώς και τις διελεύσεις των τυχόν αγωγών. Για την εξασφάλιση της απαιτούμενης επικάλυψης των οπλισμών από το σκυρόδεμα, οφείλουν να έχουν τοποθετηθεί πριν τη σκυροδέτηση οι κατάλληλοι αποστάτες οπλισμού.

Κατά την παραγγελία του σκυροδέματος από το εργοστάσιο παραγωγής οφείλουν να προσδιορίζονται η ποσότητα και η κατηγορία αντοχής του προϊόντος (π.χ. C25/30), η κατηγορία εργασιμότητάς του, η ελάχιστη περιεκτικότητα τσιμέντου, ο μέγιστος λόγος νερού προς τσιμέντο κα. Στα παραστατικά που συνοδεύουν την παράδοση του σκυροδέματος στο εργοτάξιο θα πρέπει να αναγράφονται ο τύπος και η κατηγορία αντοχής του τσιμέντου που χρησιμοποιήθηκε, το βάρος των αδρανών και του νερού, η κατηγορία κάθισης, η τυχόν προσθήκη επιβραδυντικού και η ώρα παραγωγής του σκυροδέματος. Από τη χρονική στιγμή ανάμειξης του τσιμέντου με το νερό στη μονάδα παραγωγής έως τη χρονική στιγμή του τέλους της εκφόρτωσης του σκυροδέματος στο εργοτάξιο, επιτρέπεται να μεσολαβεί διάστημα μικρότερο της μιάμισης ώρας. Εάν έχει χρησιμοποιηθεί κάποιο πρόσθετο επιβραδυντικό, αυτό το διάστημα μπορεί να επιμηκυνθεί κατά είκοσι λεπτά. Η κάθιση του σκυροδέματος πρέπει να μετριέται πριν από τη διάστρωσή του. Για τον έλεγχο της θλιπτικής αντοχής του σκυροδέματος χρησιμοποιούνται δοκίμια πρότυπων διαστάσεων, κυβικά ή κυλινδρικά.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η εκφόρτωση του σκυροδέματος γίνεται με αντλία. Το άκρο του άκαμπτου σωλήνα της αντλίας οφείλει να διαθέτει επέκταση με εύκαμπτο σωλήνα κατάλληλου μήκους για την εκφόρτωση του σκυροδέματος στις επιθυμητές θέσεις. Η εκφόρτωση ξεκινάει από τις πλέον απομακρυσμένες θέσεις και σταδιακά πλησιάζει προς τη θέση της αντλίας. Επιδιώκεται η διάστρωση να γίνεται σε ομοιόμορφες στρώσεις ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία οριζόντιων αρμών εργασίας. Η διάστρωση σκυροδέματος υπό βροχή απαγορεύεται, ενώ πρέπει να αποφεύγεται όταν προβλέπεται να εκδηλωθεί ισχυρή βροχή τις προσεχείς ώρες.

Προκειμένου να απομακρυνθεί ο εγκλωβισμένος αέρας και να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή πυκνότητα του σκυροδέματος, είναι απαραίτητη η συμπύκνωσή του, η οποία επιτυγχάνεται με εφαρμογή δόνησης. Τα χαρακτηριστικά της απαιτούμενης συμπύκνωσης προσδιορίζονται με βάση τη σύνθεση του σκυροδέματος και συγκεκριμένα το λόγο νερού-τσιμέντου, τη ρευστότητα, την πυκνότητα και τον τύπο των αδρανών. Γενικώς, η διείσδυση του δονητή στο σκυρόδεμα οφείλει να γίνεται με το ίδιο βάρος του, χωρίς να ασκείται επιπλέον πίεση σ’ αυτόν από το χειριστή, και να πραγματοποιείται κάθετα προς την επιφάνεια του σκυροδέματος, ώστε να μην δημιουργούνται κυματισμοί. Η διείσδυση πρέπει να γίνεται γρήγορα, ώστε να μην προλαβαίνει να συμπυκνωθεί πρώτη η ανώτερη περιοχή του σκυροδέματος. Από την άλλη, η ανάσυρση του δονητή πρέπει να γίνεται με αργά, επιτρέποντας έτσι τη μεταφορά της δόνησης στη μάζα του σκυροδέματος και την πυκνότερη αναδιάταξη των αδρανών. Οι θέσεις εμβύθισης του δονητή στο σκυρόδεμα πρέπει να είναι αρκετά πυκνές, ώστε να σαρώνουν επαρκώς το δομικό στοιχείο, αλλά παράλληλα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή του στελέχους του δονητή με τον οπλισμό. Η δόνηση έχει ολοκληρωθεί όταν η ανάδυση των φυσαλίδων αέρα στην επιφάνεια είναι πλέον σποραδική και πάνω στο δομικό στοιχείο έχει σχηματιστεί ένα λείο στρώμα τσιμεντοπολτού μικρού πάχους, καλυμμένο από το νερό που έχει ανέλθει.

Είναι υποχρεωτικό σε κάθε έργο να υπάρχει πρόληψη για τη συντήρηση του σκυροδέματος, η οποία πρέπει να ξεκινάει αμέσως μετά τη διάστρωση και να διαρκεί για όσο χρονικό διάστημα υπαγορεύουν οι κλιματικές συνθήκες, η σύνθεση του σκυροδέματος και τα ειδικά χαρακτηριστικά του έργου. Προκειμένου να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες υγρασίας, εφαρμόζονται είτε μέθοδοι που αποτρέπουν ή επιβραδύνουν την εξάτμιση του νερού, είτε μέθοδοι που αναπληρώνουν την περιεκτικότητα του σκυροδέματος σε νερό, είτε συνδυασμός των δύο. Στην πρώτη κατηγορία μεθόδων γίνεται χρήση κατάλληλων προϊόντων, στα οποία περιλαμβάνονται λινάτσες, ειδικά πλαστικά και αδιάβροχα φύλλα, καθώς και ειδικά υγρά συντήρησης. Οι λινάτσες διαβρέχονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, συγκρατούν το νερό που τους παρέχεται και το μεταφέρουν σταδιακά στο σκυρόδεμα που καλύπτουν. Τα κατακόρυφα δομικά στοιχεία, όπως τα υποστυλώματα και τα τοιχία, πρέπει να περιβάλλονται με πλαστικά φύλλα μετά την αφαίρεση των ξυλότυπων. Μέχρι τότε, οι ξυλότυποι οφείλουν να διαβρέχονται, προκειμένου να μην απορροφήσουν νερό από το σκυρόδεμα. Εναλλακτικά, κατάλληλες συνθήκες υγρασίας επιτυγχάνονται με τη διαβροχή της επιφάνειας του σκυροδέματος με νερό, η οποία μπορεί να γίνεται με τρόπο συνεχή ή ανά τακτά διαστήματα. Γενικώς, η διαβροχή του σκυροδέματος οφείλει να είναι πιο εντατική στην περίπτωση που η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι υψηλή.

Φυσικό αδρανές που συμβάλλει στην αποστράγγιση του εδάφους και αποτρέπει τη δημιουργία τριχοειδών αγγείων. Τοποθετείται επάνω από αποστραγγιστικούς σωλήνες, καθώς και για σταθεροποίηση του πυθμένα εκσκαφής.

Στεγανοποίηση των τοιχίων με επαλειφόμενα στεγανοποιητικά ή φύλλα, σε όλο το ύψος τους. Πριν την εφαρμογή τους η επιφάνεια απαιτείται να είναι επίπεδη, καθαρή και απαλλαγμένη από υπολείμματα ξυλότυπου. Η στεγανοποίηση θα πρέπει να καλύπτει και τα θεμέλια. Τα τσιμεντοειδή επαλειφόμενα παρουσιάζουν καλή συναρμογή με το σκυρόδεμα λόγω κοινής σύστασης και υπάρχει δυνατότητα επιλογής άκαμπτων ή εύκαμπτων στρώσεων.

Επιτυγχάνεται με μεγάλη μείωση του περιεχομένου νερού και ταυτόχρονη προσθήκη πρόσμεικτων. Απαιτείται αυστηρή και προσεκτική τήρηση των προδιαγραφών παρασκευής και εφαρμογής του.

Τοποθέτηση αποστραγγιστικής μεμβράνης (συνθετικής μεμβράνης με κωνοειδείς προεξοχές) επάνω από τη στεγανοποιητική στρώση. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική, αλλά απαιτεί πολύ προσεκτική τοποθέτηση για να μην σχιστεί και να μην ξεκολλήσουν οι ενώσεις.